Rozdział 6

Max pomógł ubrać się Michałkowi, następnie razem z Jackiem odwieźli go do przedszkola. Po drodze prawie nie odzywali się do siebie. Młody mężczyzna usiadł z tyłu razem z dzieckiem. Norr wiedział, że kończy mu się czas, bo za dwa dni musiał być w Stanach. Dzisiaj koniecznie powinienem przeprowadzić z Jackiem poważną rozmowę dotyczącą ich przyszłości. Bardzo się jej obawiał, doskonale zdawał sobie sprawę, że mąż nie jest do niego przychylnie nastawiony, nie miał jednak zamiaru odstąpić od swojego planu. Zmarnowali już tyle lat trwając w swoich uprzedzeniach i nie próbując się porozumieć. Dawno temu pozwolili by inni zadecydowali o ich losie. Max nie chciał popełnić drugi raz tego samego błędu. Postanowił, że dowie się prawdy o wydarzeniach sprzed lat za wszelką cenę. Gdy tylko wrócili do domu zrobił kawę dla nich obu i poprosił męża do salonu.

- Jacku, na pewno zdajesz sobie sprawę, że musimy się porozumieć. Dzisiaj jesteśmy sami, a ja jutro wyjeżdżam – Max poprosił Karskiego gestem, aby usiadł obok niego, ten jednak przyniósł sobie krzesło i ulokował się po drugiej stronie stołu.

- Nie rozumiem o co ci chodzi, szerokiej drogi – powiedział chłodno Jacek. – Nie jesteś nam do niczego potrzebny – podniósł dumnie głowę.

- Przestań, w ten sposób się nie dogadamy. Wiem, że jesteś na mnie zły i masz do tego prawo, bo popełniłem wiele błędów, ale ty też nie jesteś bez winy. Rzuciłeś mnie twierdząc, że się zakochałeś w swoim przyjacielu Pawle, potem powiedziałeś, że jesteś z nim w ciąży. Co ja sobie do cholery miałem myśleć? Dziesiątki razy widziałem jak się do siebie czuliliście, więc uwierzyłem w każde twoje słowo. Wiesz jak cierpiałem? Zdradził mnie ktoś, komu bezgranicznie ufałem! Okłamałeś mnie w najokrutniejszy sposób i pozbawiłeś możliwości patrzenia jak dorasta mój syn! – W głosie mężczyzny było tyle żalu i bólu, że Karski aż się wzdrygnął.

- Max, ty wtedy byłeś tak zajęty swoją karierą, że nie miałeś czasu nawet do mnie zadzwonić. Stanowiłem tylko przeszkodę na twojej drodze, nie miałem ani pieniędzy ani odpowiednich stosunków, żeby ci pomóc. Zapomniałeś już ile wtedy miałeś różnych problemów. Plotkarskie czasopisma atakowały cię każdego dnia i w każdej chwili mogłeś spaść na samo dno. Byłbym wtedy dla ciebie tylko zawadą – odezwał się cicho Jacek. Nie mógł uwierzyć w słowa męża, nie po tym co zobaczył wtedy w sypialni. Nigdy nie zapomni tej sceny, bo w tej jednej chwili jego świat legł w gruzach.

- Bredzisz, znalazłbym czas, dlaczego ze mną nie porozmawiałeś tylko rzuciłeś się w ramiona Pawła? Mówiłeś, że mnie kochasz, a tydzień później pieprzyłeś się już z innym – powiedział smutno Norr. – Miałem ochotę zabić was obu.

- Nie rób się znowu taki święty. Spotykałeś się ze mną i ogłupiałeś słodkimi słówkami, a jednocześnie sypiałeś z Nicolą, tą córką producenta i właściciela wytwórni płytowej. Zawsze umiałeś się ustawić – stwierdził pogardliwie Karski.

- O czym ty do cholery mówisz? W życiu nie spałem z tą bezwstydną suką! – krzyknął zaskoczony mężczyzna.

- Eh, mógłbyś choć raz w życiu powiedzieć prawdę! Widziałem to na własne oczy. Byliście nadzy w łóżku, a ona miała na palcu nowy pierścionek z ogromnym brylantem. Jak miałem odczytać tą sytuację, wybrałeś ją bo miała ci o wiele więcej do zaofiarowania niż taki gówniarz jak ja. Muszę przyznać, że bardzo się zdziwiłem, że się w końcu nie pobraliście. Każdego dnia po powrocie do Polski czekałem na papiery rozwodowe.

- Niczego takiego sobie nie przypominam – odezwał się Norr kręcąc ze zdziwienia głową. – Nicola owszem narzucała mi się, ale ja byłem wtedy nieprzytomnie w tobie zakochany. Nie dotknąłbym jej nawet kijem. Dziwne.

- Nie kłamię, po co miałbym to robić. Zresztą to już przeszłość, nie ma sensu do tego wracać i rozdrapywać starych ran. Ty jutro wyjedziesz, a ja zostanę tutaj z Michałkiem i jakoś sobie poradzę. Nie musisz się o mnie martwić – Karski umilkł i pociągnął duży łyk kawy. Reakcja piosenkarza była dla niego zaskakująca, wyglądało na to, że mówił szczerze. Niestety on go wtedy złapał na gorącym uczynku. Miał nadzieję, że mężczyzna w końcu wyjedzie i przestanie mieszać w jego życiu. Nie daj boże, gdyby o nich dowiedziały się tabloidy, musiałby chyba wyemigrować z Polski i zmienić nazwisko. Norr był w tej chwili jednym z najlepszych wokalistów na świecie. Tak smakowita plotka to okazja dla niektórych do zarobienia milionów. – Wracaj skąd przyjechałeś i zostaw nas w spokoju.

- Kompletnie nie mam pojęcia o co tutaj chodzi, ale prędzej czy później się dowiem. Czuję, że nie mówisz mi wszystkiego. Nie myśl jednak, że pozwolę ci tutaj zostać i dalej klepać biedę. Pojedziecie ze mną ty, Michaś i Zosia – stwierdził spokojnie Norr i spojrzał na męża wyzywająco. Jacek siedział ze spuszczoną głową unikając jego wzroku. Na takie bezczelne oświadczenie poderwał się jednak i prychnął wściekle na męża.

- Spieprzaj do tych Stanów i zapomnij, że istniejemy – wrzasnął na mężczyznę. – Nie masz żadnych praw do Michasia. Jak tylko wyzdrowieję założę sprawę o rozwód.

- Drogi Jacku i tu się mylisz. Jeśli będziesz mi sprawiać problemy, to jak sam powiedziałaś jestem sławny, bogaty i nie omieszkam się z tego skorzystać. Pozwę cię do sądu i odbiorę ci prawa do syna. Jak myślisz komu przyznają opiekę nad nim tobie, czy mnie? – rzucił zimno Norr, patrząc groźnie w oczy Jacka. Mężczyzna ucichł, jakby skurczył się w sobie, opadł na fotel i ukrył pobladłą twarz w dłoniach.

- Zabrałbyś mi Michasia?- zapytał drżącym głosem. Max wstał i podszedł do niego. Uklękną obok fotela, ujął zimne dłonie Jacka i odciągnął od jego twarzy. Zobaczył przerażone, pełne łez oczy  mężczyzny i serce o mało mu nie pękło. Nie chciał, aż tak bardzo go przestraszyć, ale znając jego dumę i ośli upór nie miał innego wyjścia.

- Skarbie posłuchaj, proponuję ci ugodę. Jeśli mi nie ufasz podpiszemy stosowne oświadczenia. Za tydzień przyjedziesz do mnie z Michasiem i Zofią. Zostawię tutaj Jima, aby pomógł ci wszystko zorganizować. Przez najbliższe sześć miesięcy, czyli na okres twojej rekonwalescencji zamieszkacie u mnie. Mam ogromny dom i naprawdę nie musimy widywać się zbyt często, jeżeli nie będziesz sobie tego życzył. Po tym czasie wrócimy do tej rozmowy i zdecydujemy co dalej. Co ty na to? – delikatnie ucałował jego ręce.

- Dobrze, ale zawrzemy pisemną umowę – chłopak otarł łzy i spojrzał na męża niepewnie. – Nie spodziewałem się, że będziesz taki bezwzględny – pociągnął nosem i zerknął wrogo na Maxa.

- Nie dałeś mi wyboru, a ja nie mam czasu cię przekonywać. Bardzo zależy mi na jak najlepszych stosunkach między nami – uśmiechnął się i pogładził go po policzku.

- Zabieraj łapska draniu – chłopak odsunął się gwałtownie do tyłu. Dotyk Maxa jak zwykle działał na niego wręcz hipnotycznie i mącił mu w głowie. Nie chciał, aby się zorientował jaką władzę ma nadal nad nim. Nie miał pojęcia jak to się dzieje, że mimo upływu tylu lat nadal tak mocno na niego reaguje. Zagryzł usta i wstał.

- W takim razie dogadaj się jeszcze z Zofią – rzucił i umknął do kuchni. Nie miał nadziei, że kobieta go poprze. Zawsze marzyła o podróżach i nieraz wyrzucała mu, że nie porozmawiał szczerze z mężem. Pozostało mu zacząć pakowanie.

…………………………………………………………………

Tydzień później, w sobotę, wszyscy siedzieli już w samolocie lecącym do Stanów Zjednoczonych.Tak jak przewidział Karski Zofia radośnie przyklasnęła wszystkim pomysłom Norra. Zdenerwowany Jacek obraził się na nią. Michaś również był zachwycony podróżą do nowego tatusia, którego zdążył polubić i okręcić sobie wokół małego paluszka. Karski poczuł się zdradzony przez własną rodzinę. Siedział naburmuszony, nie odzywał się do nikogo i liczył chmury. Ciotka z chłopcem grali w jakąś planszówkę, aż w końcu znużeni zasnęli. Jim czytał najnowsze gazety przyniesione mu przez stewardessę. Mieli wylądować w Los Angeles, a stamtąd limuzyną pojechać do willi Norra. Karski westchnął ciężko i pogrążył się we wspomnieniach. Wiedział, że te sześć miesięcy będzie dla niego bardzo trudnym okresem. Miał tylko nadzieję, że Max dotrzyma słowa i potem będą mogli spokojnie wrócić z powrotem do domu. A tacy kiedyś byli szczęśliwi. Pierwsze tygodnie ich znajomości pamiętał jako jeden wielki zawrót  głowy. Z początku był bardzo nieufny wobec Norra. Nie mógł uwierzyć, że taki przystojny, inteligentny mężczyzna zainteresował się kimś tak przeciętnym jak on. Max potrafił być jednak bardzo przekonujący. Nie minęło wiele czasu, a całkowicie stracił dla niego głowę. Jacek ułożył się wygodniej na fotelu. Przymknął oczy i wrócił myślami do minionych chwil. Wyciągnął z plecaka pamiętnik i zaczął czytać.

,, Max od wielu dni próbował namówić mnie na odważniejsze pieszczoty, ale ja uciekałem za każdym razem jak robiło się nieco goręcej. Wcześniej zrobiłem mały wywiad wśród kolegów i dowiedziałem się na ten temat okropnych rzeczy. Podobno pierwszy stosunek miał być bardzo bolesnym i nieprzyjemnym przeżyciem. Szczególnie jak partner miał się czym pochwalić, a Norr bez wątpienia był dobrze wyposażony. Nie miałem odwagi porozmawiać. Byłem na to zbyt nieśmiały, nie mówiąc o tym, że wyszedłbym w jego oczach na kompletnego smarkacza. Za każdy m razem wycofywałem się i uciekałem w popłochu. Oczywiście miałem zawsze setki wymówek, aby nie zostać na noc. Max przez cały czas obserwował mnie uważnie, ale nigdy nie próbował do niczego zmusić. Widziałem jak bardzo jest zaskoczony moim zachowaniem. Pewnego dnia po kolacji mężczyzna wziął mnie na kolana i delikatnie przytulił. Obsypał moją twarz mnóstwem motylich pocałunków. Tego rodzaju delikatne pieszczoty zawsze bardzo mi się podobały. Wtuliłem się więc w tors ukochanego i mruczałem z przyjemności, kiedy jednak duża dłoń zaczęła się skradać między moje uda spłoszony zacisnąłem nogi i szarpnąłem w bok, usiłując się uwolnić. Mężczyzna jednak mi na to nie pozwolił. Zamknął mnie w szerokich ramionach i spojrzał pytająco.

- Jacek, od wielu dni naprawdę dziwnie się zachowujesz. Rozumiem, że seks to dla ciebie nowość, ale skąd ten strach? Nie ufasz mi? Potrafię nad sobą panować nie jestem dzikim zwierzęciem. Powiedz co cię dręczy i jakoś temu zaradzimy. Nie jestem jasnowidzem i nie potrafię czytać w twoich myślach – tłumaczył łagodnie. – Potrafię naprawdę wiele zrozumieć i bardzo mi na tobie zależy. – Zaczerwieniłem się i schowałem twarz, wtulając ją w jego ramię. Nie wiedziałem jak wytłumaczyć mu swoje dziecinne obawy.

- Ale to bardzo boli i potem nie można przez tydzień siedzieć na tyłku – wypaliłem znienacka i o mało nie spaliłem się ze wstydu.

- Popatrz na mnie – Norr ujął moją twarz w swoje dłonie i spojrzał prosto w oczy. – Zaniosę cię teraz do sypialni i trochę się poprzytulamy, w każdej chwili możemy przestać. Cokolwiek bym ci teraz powiedział, to w niczym nie pomoże, bo nie masz żadnego doświadczenia. Tego po prostu trzeba spróbować. – Poczułem jak podnosi mnie do góry. – Mój słodki książę czas na coś ekscytującego – Zerknął na mnie pożądliwie, a jego oczy zapłonęły. Wziął mnie na ręce, zaniósł do sypialni i położył delikatnie na wielkim, miękkim łożu z baldachimem. Sam usiadł obok i zajrzał mi w oczy z psotnym uśmieszkiem.

- Jak ci się podoba? Prawda, że to królewskie posłanie? – Przysunął się bliżej i przywarł do mojego boku. W pokoju było dość ciemno, mrok rozjaśniał jedynie płonący na kominku ogień. W tym świetle wyglądał wyjątkowo ponętnie, jego jasna skóra dosłownie świeciła złocistym blaskiem. Przygarnął mnie do siebie i wziął w posiadanie moje usta. Smakował je jakby to były najlepsze słodycze na świecie. Ocierał się przy tym o mnie całym swoim ciałem tak, że mogłem wyczuć każdy jego twardy mięsień, każdą wypukłość. Szybko zdałem sobie sprawę jak bardzo jest podniecony. Przycisnął mocno swojego penisa do mojego twardniejącego członka. Zaczął powoli rozpinać moją koszulkę i już po chwili leżała na podłodze. Tymczasem on przywarł gorącymi wargami do jednego z moich sutków, a na drugim zacisnął palce.

- Aaaa… - pisnąłem zaskoczony, wijąc się pod jego dotykiem. W głowie miałem kompletny chaos. Było mi tak przyjemnie, nowe doznania okazały się niesamowicie zniewalające. Odbierały mi wolę każąc oddać się w zwinne dłonie ukochanego, a te ani na chwilę nie próżnowały i sprytnie pozbywały się naszej garderoby. Nie wiedziałem nawet kiedy zostałem rozebrany do samych bokserek. Otworzyłem oczy i zafascynowany obserwowałem grę świateł na jego imponujących mięśniach. Wilgotny język kochanka przesuwał się coraz niżej, a jego zęby kąsały wszystko co napotkały po drodze. Nagle zaprzestał pieszczot, podciągnął się do góry i spojrzał mi w oczy.

- Przyjemnie prawda? Coś ci pokażę, tylko nie uciekaj – zsunął dłoń w dół, okrążył pępek i dotarł do linii moich majtek.

- Ale… - niesamowicie zawstydzony usiłowałem zaprotestować.

- Ciśśś…. – usłyszałem jego niski głos, a ciepła dłoń zacisnęła się na moim twardym jak skała penisie.

- Och… - zadrżałem cały i wygiąłem ciało w łuk. Ręka Maxa powędrowała między moje uda i delikatnie je rozsunęła. Objęła i zaczęła ostrożnie masować moje jądra przez materiał bokserek, a ja popiskiwałem jak niewyżyty kociak. – Mogę to zdjąć? – zapytał i jednym ruchem zdarł ze mnie niepotrzebną szmatkę. – Nie bój się, będę naprawdę delikatny. Nie walcz ze mną, przestań myśleć. Czuj – Max pieścił  mojego nabrzmiałego członka posuwistymi ruchami, co jakiś czas drażniąc umiejętnie jego sączącą już główkę.

- Dość, ja zaraz…. – jęknąłem zupełnie już nieprzytomny z pożądania.

- Spokojnie skarbie – sięgnął do stojącego obok łóżka stolika i z szuflady wyciągnął tubkę z żelem. Wycisnął odrobinę na palce.

- Po co ci to? – zapytałem zaniepokojony i podniosłem głowę.

- Zobaczysz – uśmiechnął się tajemniczo i wsunął mi dłoń między pośladki. Zaczął zataczać kółeczka wokół mojego zaciśniętego wejścia. Po chwili powoli wsunął do środka jeden palec. Masował i rozciągał zwarte mięśnie docierając coraz głębiej.

- Ooo – zakwiliłem i chciałem uciec biodrami do tyłu. Max nie pozwolił mi na to, pchnął mocno i trafił od razu w prostatę. – Aaaach…. – krzyknąłem zaskoczony i rozłożyłem szerzej uda, chcąc doznać więcej tego zachwycającego czegoś. Teraz już zupełnie przestałem myśleć. Przestałem  przejmować się tym, jak bardzo zawstydzająca jest moja pozycja. Kiedy do pierwszego dołączył drugi i trzeci palec skomlałem błagalnie przy każdym ruchu dłoni Maxa. Nagle wyciągnął ze mnie palce, złapał mnie za nogi i ułożył je na swoich ramionach. Wziął moją drżącą rękę i zacisnął ją na swojej ogromnie erekcji.

- Jest twój. Od teraz będzie należał tylko do ciebie – zanim przestraszony jego wielkością zdążyłem zaprotestować zaczął wsuwać się do mojego ciepłego, wilgotnego wnętrza centymetr po centymetrze.

- Boli…. - pisnąłem i zacisnąłem dłonie na prześcieradle. Zagryzłem mocno usta, aż pojawiły się krople krwi. Kiedy zanurzył się aż po same jądra w moją ciasną dziurkę znieruchomiał. Sięgnął jedną dłonią do mojego penisa i zaczął go sprawnie obciągać. Już po chwili wiłem się i drżałem na całym ciele w rytm jego ruchów. Na moim czole pojawiły się kropelki potu. Otworzyłem nabrzmiałe usta i gwałtownie wciągałem powietrze. Max wysunął się wtedy prawie do samego końca i pchnął pod kątem trafiając celnie w splot nerwów.

- O boże! – wrzasnąłem ochryple, a cały wszechświat przesunął się przed moimi oczami. Przestałem odczuwać jakikolwiek dyskomfort i zaczęły mnie zalewać fale niesamowitej przyjemności. Prężyłem się pod jego dotykiem jak kotka w rui, dyszałem głosno i jęczałem bezwstydnie rozpływając się z rozkoszy. – Szybciej – krzyknąłem niespodziewanie, a Norr uśmiechnął się do mnie niesamowicie drapieżnie. – Aaaa….! – Przyśpieszył, a jego pchnięcia stały się głębsze i brutalniejsze. Obydwaj w niesamowitym tempie zbliżaliśmy się do finału. Nasze mięśnie napięły się jak postronki i zaczęły nimi targać przedorgazmowe skurcze. Nie wytrzymałem pierwszy i szczytowałem krzycząc z całych sił. Wystrzeliłem obfitym strumieniem spermy wprost na brzuch pochylającego się nade mną kochanka. Max natychmiast poszedł w moje ślady zalewając  mi wnętrze spienioną falą. Przez chwilę trwaliśmy w ciszy nadal połączeni swoimi ciałami. Tuliliśmy się do siebie poszukując odrobiny ciepła i czułości.

- Będziesz teraz mógł opowiedzieć kolegom własne przeżycia – uśmiechnął się Max, kładąc się obok mnie i obejmując mocno ramionami.

- Zwariowałeś, jak mógłbym opowiadać komuś coś tak intymnego – zaczerwieniłem się i pacnąłem go w głowę oburzony.

- A jak tam twój tyłek? Może to powtórzymy? – zapytał rozbawiony, klepiąc mnie poufale po pośladkach.

- Ty głupku oszalałeś? Jeszcze ci mało? Wepchnąłeś swojego wielkiego penisa tak głęboko, że prawie wyszedł mi gardłem. Jak jutro nie będę mógł chodzić, będziesz mnie nosił na rękach aż do odwołania – prychnąłem i odwróciłem się do niego plecami.”

Karski ogromnie zmieszany rozejrzał się dookoła i odłożył pamiętnik na miejsce. Wszyscy spali i tylko Jim nadal przeglądał prasę. – Jak ja mogłem napisać coś takiego? – zastanawiał się zawstydzony.
.......................................................................................
Betowała Niebieska